Leuk voor Elkaar
Van onze Blogger Hein
Vluchtelingen en Leuk voor Elkaar
Leuk voor Elkaar staat mensen bij om zelf te ontdekken wat de nieuwe technologie voor hun (en andermans) plezier kan betekenen. En in hoeverre dat nuttig kan zijn en perspectief kan bieden.
Inmiddels is in Nederland een nieuwe groep mensen gearriveerd die hier grote behoefte aan hebben: de vluchtelingen. Naast bed en brood hebben zij vooral ook behoefte aan zinnige en plezierige dag besteding. Dat is goed voor hen, maar vooral ook voor de (lokale) samenleving.
Ik ga niet in op de discussie rond het vluchtelingen probleem. Er is een groep erkende vluchtelingen, vooral uit Syrië, die hier een bestaan op mag en zal bouwen. En dat is een onontkoombaar feit. In ons project streven we daarom om nog dit jaar een proef (pilot) op te zetten om na te gaan wat LvE voor hen kan betekenen.
We gaan voorlopig uit van de volgende aanpak.
Een selecte groep van 10 Syrische mannen erkende vluchtelingen opsporen via de geijkte instanties en organisaties, onder andere de Kerk.
Zij moeten het Engels voldoende beheersen en van voldoende niveau zijn qua voorkennis en opleiding om te leren omgaan met ICT toepassingen.
Zij worden door ons getraind in de LvE methoden via groepssessies door ons, geassisteerd door bestaande ‘opvangers’ van vluchtelingen.
Zij moeten in staat worden geacht om later ondersteuner te worden van groepen van ongeveer 10 Syrische vluchtelingen die niet zo’n taalkennis en achtergronden hebben, maar wel motivatie en potentieel hebben. Ze krijgen ook een training om zo’n rol te vervullen.
De 10x10 vluchtelingen uit deze 2e fase groepen worden op grond van interesse gemengd met de andere LvE groepen in de gemeente. En delen daar hun nieuw verworven kennis.
We zijn gestart in Kerkrade, maar er zullen snel andere gemeenten volgen, verwachten wij.
Buurman wordt Bajesklant door Windows XP
Mijn buurman is
alleenstaand boer. Hij gebruikt zijn computer voor boekhouding, bankzaken,
email en internet. Maar ook ongevraagde email afkomstig uit Oostblok landen
wordt door hem zeer gewaardeerd. Zoveel belangstelling in hem, door jonge mooie
vrouwen (meestal met foto), doet hem weer hopen.
Dat die foto’s wel eens niet zouden kunnen kloppen en dat die belangstelling
mogelijk financiële achtergronden heeft, interesseert hem niet.
Jarenlang geen centje pijn. Hij kwam me vorige week wel melden dat zijn bank geen on line zaken meer met hem wil doen omdat hij Windows XP heeft. Dus hij zal een nieuwe moeten kopen. Volgende week zouden we dat samen gaan doen. Helaas … te laat!
Gisteren stond hij voor mijn deur. Schichtig om zich heen kijkend vraagt hij me mee te komen. Via de stallen komen we in een rommelig kamertje waar een ruim bemeten desktop staat en een Philips monitor die ooit ongetwijfeld vele mannenharten sneller heeft laten kloppen. Nu resteert nog slechts één kloppend mannenhart. De reden daarvan is het beeld op de monitor: een bericht van de plaatselijke politie! Het was er op eens toen hij ingelogd had bij de K.I. (Kunstmatige Inseminatie) centrale (ik verzin het niet!).
Dit is wat we zien:
De beeltenis van Onze Koning met daarnaast het briefhoofd van de Politie van onze eigen gemeente. En dan ook nog Interpol! De Cyber politie! De afdeling Zware Delicten! De buurman moet even gaan zitten, het wordt hem te veel.
Zijn computer is geblokkeerd vanwege vaststelling door De Politie dat er porno, kinderporno, seks afbeeldingen, illegale software, niet betaalde liedjes en deelname aan het VayaV project op staan! Ok, dat laatste verzin ik, maar de rest staat er.
“Ik kan dit beeld niet wegkrijgen” zegt hij, “elke keer als ik hem aanzet is ie er weer. En ze zeggen dat ik moet betalen!” En jawel, het enige wat op het scherm aangeklikt kan worden, is een betaal opdracht van 100 €. Maar daar moet hij blij mee zijn, want er staat dat hij eigenlijk jaren gevangenis straf zou moeten krijgen en boetes van duizenden euro’s. De Politie gaat er echter van uit dat hij het niet expres gedaan heeft (het staat er echt!). Vandaar de geringe boete.
Zijn computer blijft geblokkeerd zolang er niet wordt betaald. Nou daar is hij best bereid toe. Net als een kwart van alle Nederlanders die dit is overkomen, blijkt uit gegevens van de (echte) politie. Want zeg nou eens eerlijk: wie heeft er niet ooit wel eens (per ongeluk!!) een erotisch plaatje bekeken of een liedje (door een ander!) gedownload. Om nog maar te zwijgen van al die zeer openhartige Oost-Europese dames, met hun alles onthullende foto’s waar mijn buurman zo gek op is.
Ik stel hem gerust. Dit lijkt van geen kanten op een echt politiebericht. Het afkopen van een zware boete door een honderdje over te maken is niet iets waar we onze brave dienders van kunnen betichten. Het blijkt te gaan om het beruchte ‘Politie-virus’.
Maar wat moest hij nu doen? Vanmorgen hoorde ik zijn verslag. Hij had opgezocht dat het virus gemakkelijk weg te krijgen was door een ‘schone start’ vanaf een USB stick of een CD. Gemakkelijk?? Dan moest hij wel zijn BIOS aanpassen. Mijn buurman denkt dat BIOS iets is waar je vroeger op de eerste rij pinda’s kon zitten eten, kijkend naar Doris Day. En in de winkel keken ze hem vreemd aan toen hij vroeg om een ‘schone start stick’.
Uiteindelijk zou ik
die melding wel hebben kunnen verwijderen, maar de buurman heeft toch maar een
nieuwe computer gekocht, een fijne nieuwe notebook, die hij ook nog eens via
een HDMI kabel met zijn tv kan verbinden! De Oost-Europese foto’s komen nu veel
beter tot hun recht.
Bij mij op zolder
staat een Windows XP computer met Philips scherm en een wat eentonig aanbod van
de Politie daar op.
Hoera, een nieuwe computer?!
In mijn vorige
blog meldde ik dat mijn buurman een nieuwe computer had aangeschaft. Uitpakken,
neerzetten en meteen aan de gang? Ehmmm, niet echt. Hij kreeg er wel een pak
dikke manuals bij. Maar verder moest hij het maar zelf uitzoeken.
Stel je voor dat je in een auto wordt geplaatst, midden op de snelweg met
alleen een manual op de stoel naast je. Rijden maar!
De nieuwe computer is er
Laten we eens kijken naar een willekeurig gekozen pakketje uitleg die mijn buurman kreeg bij een recent aangeschafte computer. Ik kijk er naar door zijn ogen.
Het gewicht van de doos blijkt vooral bepaald te worden door een dik pak papier in een plastic zak. Ik smijt om te beginnen alles wat geschreven is in Chinees, Japans, Mongools, Kerkraads, Sanskriet en een zooi Europese talen in de prullenbak. Dat scheelt al een paar kilo.
Resteren 6 publicaties. De meest duidelijke, mooi vormgegeven brochure blijkt reclame te bevatten voor alles wat ik ook had moeten kopen volgens de fabrikant. Helaas in het Engels. Als ik het goed begrijp kan ik het wel schudden met alleen die nieuwe computer. Zonder Carrying Case, Stick Adapter, Docking Station, Extended Sheet Battery en een Wireless Mouse wordt het niks. En dan heb ik alleen de eerste bladzijde geciteerd… Weg er mee!
De Handleiding
De Handleiding Snel aan de Slag lijkt me een betere keus. Als ik die optil ontvouwt zich een harmonica waar ondanks de Nederlandse titel zich voornamelijk Engelse tekst op lijkt te bevinden. Ahh, gewoon omkeren en dan zie ik de schrik aanjagende titel verschijnen: Inhoud Controleren! Blijkbaar is dat nodig. Stel je voor dat de computer zou ontbreken… Maar die staat er niet bij, alleen een netadapter, netsnoer, toetsenbord, muis en AA batterijen (met als voetnoot: ‘Alleen bij bepaalde modellen’. De alcoholische types waarschijnlijk) staan er op, met afbeeldingen. Gelukkig, want anders had ik nooit geweten hoe een netsnoer of een toetsenbord er uit zou zien. Hoewel… er staat ook nog, met een blauw uitroepteken: ‘De afbeeldingen in dit document kunnen afwijken van uw model’. Mijn model? 1.90 met een beginnend buikje?
Alles zit er in, zelfs de AA batterijen. Dus mogen we door naar ‘Net adapter aansluiten’. ‘Geleid de Net adapterkabel door het gat in de voet en sluit deze aan op de DC-in poort…’ Gelukkig weer een afbeelding, hoewel de DC-in poort pas gevonden wordt nadat ik het stekkertje in allerlei andere goed uitziende gaatjes heb proberen te steken.
Opstarten! Ha, eindelijk. Druk de aan/uit-knop. Doe ik! Er gebeurt niks. Oh, ik moet hem ingedrukt houden tot ‘het stroomlampje gaat branden’. En dat is normaal? Hoeveel aan/uit knopjes heeft u in uw huis waarbij je die ingedrukt moet houden tot er een lampje gaat branden?
‘U hoeft verder niets te doen tot het set-up venster verschijnt’. Terwijl ik daar op wacht, zie ik dat er verder niets meer staat in deze handleiding dan alleen dat er een handleiding te vinden is op internet en ik onbegrijpelijke dingen moet gaan doen als ‘herstelmedia maken’ en van alles moet gaan registreren. Tevens tips hoe ‘om te gaan met de harde schijf’ en het ‘binnendringen van vloeistoffen’… Klinkt onsmakelijk.
Conclusie
Volgende keer verder met de overige meegeleverde blaadjes. Nu al mijn conclusie: als je aan een (nieuwe) computer toe bent, schakel al je vrienden, familie en kennissen in waarvan je vermoedt dat ze er iets van af weten.
Wordt vervolgd…
Hein de Graaf
Hoera, een nieuwe computer: deel 2
In deel 1 heb ik mijn ervaringen met de ‘Handleiding Snel Aan De Slag’ beschreven. In deel 2 rest mij nog: Gids Systeemherstel. De Veiligheidsvoorschriften gooi ik ongelezen in de kast.
Alvorens verder te gaan even dit.
Ik hoor jullie zeggen: leuk verhaal, maar waarom schrijf je dit?
Voornamelijk uit frustratie. Al ruim 20 jaar koop en gebruik ik computers.
Halverwege de 80-er jaren was ik redacteur van de bijlage ‘Computers en Welzijnswerk’
in het (inmiddels overleden) TMW welzijnsweekblad (Tijdschrift voor Maatschappijvraagstukken en
Welzijnswerk).
Ongeveer 6 columns schreef ik daar in. De meest schrijnende bijdrage ging over
de gebrekkige wijze waarop de brave welzijnswerkers werden geïnformeerd over de
‘computer’ die ze plotseling op hun bureau aantroffen. De bijgeleverde manual
maakte de zaak toen alleen maar erger.
20 jaar later blijken de manuals bij mijn pas aangeschafte Sony All-In computer nog steeds zeer geschikt voor een column, maar niet voor uitleg aan iemand die zo’n computer voor de eerste keer koopt.
Ok, genoeg van dit ‘Opa vertelt over zijn jeugd’. De Gids ‘Systeemherstel’
wacht ons.
Piepjes en spoken
Ik ga nu als onervaren computer-koper ‘Snel aan de slag’ met mijn nieuwe
computer. Maar die doet raar. Zonder dat ik iets doet hoor ik piepjes en start
de computer allerlei onduidelijke spook programma’s op waar ik niet om heb
gevraagd. Tijd voor Systeemherstel?
De manual begint met de vraag ‘Wat is herstel?’…. Een existentialistische
vraag uit de categorie waar ook ‘Waartoe leven wij?’ toe behoort, uit de
catechismus uit mijn jeugd. Ik verwacht
dan ook een catechismus-achtig antwoord zoals: we leven op aarde op Microsoft
te dienen’.
Maar nee: ‘Herstel is het proces waarbij u de computer herstelt in de
oorspronkelijke staat.’ En wel: ‘Vanaf Herstelmedia of een Herstelgebied’. ????
Hoe oorspronkelijk is de staat van deze computer die ik net heb uitgepakt? Ik
krijg inderdaad behoefte aan een Herstelgebied, bijvoorbeeld:
Revalidatiecentrum Hoensbroek.
Herstelmedia?
Oh, wacht, er volgt een omschrijving: “het herstelgebied op het
ingebouwde opslagapparaat bevat gegevens die nodig zijn om het systeem en de
toepassingen te herstellen. Meestal kunt u de gegevens in dit gedeelte niet
wijzigen of verwijderen, maar er is op de markt software verkrijgbaar die
hiervoor is bedoeld.” Los van het feit dat ik echt niet begrijp wat hier staat,
ik weet nog steeds niet wat een Herstelgebied is en waar ik hem kan vinden.
Staat er niet bij.
Die Herstelmedia gaan me ook niet helpen want ik blijk die zelf te hebben moeten maken… Ik ga jullie niet vermoeien met de bladzijde lange beschrijving hoe dat moet. In ieder geval weet ik uit de dik gedrukte openingszin dat ik niet Blu-ray Disc media of DVD-RAM, CD-R en CD-RW schijven mag gebruiken. Gelukkig maar, want ik zou niet weten hoe.
Herstellen? Wanneer?
Volgende vraag: Wanneer moet ik mijn systeem herstellen? Dan volgt het
mooiste antwoord waar zelfs Kafka een puntje aan kan zuigen: “Als uw computer
problemen vertoont die niet kunnen worden opgelost door middel van de procedures
voor probleemoplossing”! Deze zin moeten jullie echt een paar keer lezen en
voorlezen aan familie en kennissen.
Er staan nog enkele gevallen opgesomd die aanleiding kunnen geven tot herstel: instabiel systeem, computervirus en als ik (per ongeluk) station C: heb geformatteerd.
‘Instabiel’ ben ik zelf vaak, maar ik wist niet dat een computer dat ook
kon zijn. Geformatteerd heb ik niet, ook niet per ongeluk, want ik weet niet
hoe dat moet. Dus een computervirus? Nu al? Ik was nog niet eens online
geweest. Onwaarschijnlijk.
Deze manual gaat dus in de kast bij de andere en ik ga even mijn verstand
gebruiken.
Opgelost!
Tijd om jullie iets te verklappen. Die piepjes en spookprogramma’s? Dat is me echt overkomen met deze Sony. En het heeft me een tijd gekost om er achter te komen wat de oorzaak was. Ik wil jullie nu graag uitdagen zelf te verzinnen wat hier gebeurde, met als hint: De Sony is uitgerust met een groot formaat, gevoelige, touch screen en ingebouwde software…
Ok, het antwoord: het waren vliegen die op het aanraak scherm liepen. Hun
‘aanraking’ veroorzaakte de piepjes. Daardoor startten voortdurend allerlei
programma’s op.
Mijn vliegenmepper en zo vaak mogelijk de ‘touch’ afzetten bleken de oplossing.
Hoewel: zo’n dode vlieg maakt een nare vlek op mijn mooie touch screen. Even
kijken in mijn manual hoe ik die kan verwijderen. Niks! Dus, beste Sony, graag ‘beeldschermreiniger’
toevoegen aan ‘herstelmedia’!
Hein